Στον Ανδρέα αρέσει να κάνει βόλτα με την βάρκα στην θάλασσα. Έτσι, αποφάσισε να κάνει άλλη μία βόλτα χωρίς να υπολογίζει τον καιρό. Η θάλασσα τον ξεβράζει αναίσθητο σε μια παραλία του Ναυπλίου ύστερα από ένα μπουρίνι. Στο νοσοκομείο διαπιστώθηκε ότι πάσχει από αμνησία. Μόλις ανάρρωσε από τα τραύματά του βρήκε δουλειά και σπίτι και συνδέθηκε ερωτικά με μια δασκάλα, η οποία τον βρήκε αναίσθητο.
Μια μέρα χτύπησε την πόρτα του μια άγνωστη. Δεν μπόρεσε να δει πώς ήταν - την ηλικία της, το ύψος της, το ντύσιμό της. Γιατί μόλις αντίκρισε τα μάτια της αισθάνθηκε χαμένος. Ήταν σκούρα μπλε σαν το ανοιχτό πέλαγος και, καθώς τα κοίταζε καθηλωμένος, μια αβάσταχτη νοσταλγία πλημμύρισε την ψυχή του. Ήταν η γυναίκα του, την οποία δεν θυμόταν λόγω της αμνησίας. Λίγο αργότερα έμαθε ότι ο γάμος τους είχε ναυαγήσει και ζούσαν σαν δυο ξένοι κάτω από την ίδια στέγη. Το μυαλό του δε θυμόταν τίποτα από την παλιά ζωή του. Αλλά η καρδιά θυμόταν...
Αυτή η αμνησία θα βοηθήσει το ζευγάρι να ξανασμίξει; Ή τα πράγματα που τους χώρισαν ήταν τόσο ικανά για να τους κρατήσουν μακριά;
Στο βιβλίο της η Καίτη Οικονόμου, που δεν βρίσκεται πλέον στην ζωή, παρουσιάζει μια ιστορία αγάπης, η οποία ξεκινά από την αρχή θα λέγαμε μετά την αμνησία του πρωταγωνιστή. Κυκλοφόρησε τον Μάιο του 2013 από τις εκδόσεις Ψυχογιός.
Comments