Η ιστορία ξεκινά με την διαλυμένη οικογένεια Καραμαζώφ, που προσπαθούν να γεφυρώσουν το χάσμα. Ο δύστροπος χαρακτήρας του πατέρα, Φιοντόρ Πάβλοβιτς Καραμαζώφ, και οι συγκρούσεις με τον μεγαλύτερο γιο του, τον Ντιμίτρι δυσχεραίνουν τις προσπάθειες επανένωσης.
Οι κεντρικοί ήρωες είναι οι αδελφοί Καραμαζώφ οι οποίοι εκφράζουν στο σύνολό τους το πολύπτυχο της ανθρώπινης ψυχής, καθώς καθένας απ'αυτούς εκπροσωπεί και μια απ'τις δυνάμεις ή τις ροπές που την ορίζουν. Ο άθεος Ιβάν απεικονίζει την ψυχρή και χωρίς ίχνος συναισθήματος λογική, ο φιλήδονος Ντιμίτρι το χωρίς φραγμούς πάθος, ο θρησκόληπτος Αλιόσα την προσκόλληση στην παράδοση – είτε οικογενειακή είτε θρησκευτική – και ο τρομακτικός νόθος Σμιερντιακόφ όλες οι σκοτεινές και φρικαλέες ορέξεις που κουβαλάμε όλοι μας στο υποσυνείδητό μας.
Οι συνεχείς συγκρούσεις αποτελούν την διάλυση της οικογένειας και μετά από μια λογομαχία τους, ο πατέρας τους βρίσκεται άγρια δολοφονημένος και πρώτος ύποπτος για τον φόνο είναι ο Ντιμίτρι. Ο ένοχος μπορεί να είναι μόνο ένας, αλλά είναι περισσότεροι αυτοί που όπλισαν το χέρι του δράστη. Γι'αυτό, ο βρόχος της κρεμάλας που τον υποδέχεται θα πνίξει μαζί μ'αυτόν κι όλους τους υπόλοιπους.
Είναι το τελευταίο μυθιστόρημα του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, το οποίο άρχισε να το γράφει από το 1878 αλλά κυκλοφόρησε για πρώτη φορά το 1880 από τις εκδόσεις The Russian Passenger. Ο ίδιος ο Ντοστογιέφσκι είχε την πρόθεση να το εντάξει ως πρώτο μέρος σε επική τριλογία με τίτλο «Η Ζωή Ενός Μεγάλου Αμαρτωλού», κάτι το οποίο έμελλε να μείνει ανολοκλήρωτο, αφού ο Ντοστογιέφσκι απεβίωσε το 1881. Έχουν γίνει αρκετές μεταφράσεις στα ελληνικά με μια από τις τελευταίες αυτή του Άρη Αλεξάνδρου για λογαριασμό των εκδόσεων Γκοστόβη. Επίσης, έχουν γίνει ταινίες και σειρές βασισμένες στο βιβλίο, με τελευταία την μίνι σειρά «The brothers Karamazov» το 2009.
Το έργο τοποθετείται στα τέλη της δεκαετίας του 1860, μια εποχή που καταργείται η δουλοπαροικία σε μια τσαρική Ρωσία. Ο συγγραφέας φαίνεται να είναι αισιόδοξος και αποδίδει μια αίσθηση ανανέωσης για τον κόσμο αυτή την εποχή. Αυτός είναι και ο λόγος που θεωρείται το συγκεκριμένο βιβλίο από τα αισιόδοξα που έγραψε ο Ντοστογιέφσκι. Η αντίθεση ανάμεσα στα αδέρφια είναι εμφανής στο κεφάλαιο του Μέγα Ιεροεξεταστή, αφού ο άθεος Ιβάν προσπαθεί να αποδείξει στον θρησκόληπτο Αλιόσα ότι οι εκπρόσωποι της εκκλησίας δεν αποτελούν θείο έργο, αλλά φροντίζουν για τα προσωπικά τους συμφέροντα.
Comments